istibaa ne demek?

1. Bir şeyi kendine sattırmağa uğraşma.

istibad

1. Köle edinmek, esir almak. (Osmanlıca'da yazılışı: isti'bad)
2. Uzaklaşma. Uzak görme, ihtimal vermeyiş, olmayacak sanma, akıldan uzak görme. (Osmanlıca'da yazılışı: istib'ad)

istibaha

1. Mübah ve helal sayma.

Türetilmiş Kelimeler (bis)