inkarcı ne demek?

1. İnkâr eden kimse.
2. Denier.

inkar

1. Bir şeyin varlığını kabul etmeme, yok sayma, yadsıma.
2. Yaptığını, söylediğini, tanık olduğunu saklama, gizleme, yadsıma.
3. Kabul etmeme, tanımama.
4. Bk. değilleme
5. Bk. değilleyici
6. Bk. yanlışlama
7. Yadsıma. ~ etmek: yadsımak.
8. Bilmeme, tanımama. Yaptığını ve söylediğini gizleme. (Osmanlıca'da yazılışı: inkâr)
9. Abnegation.
10. Denial.

inkarcılık

1. İnkârcı olma durumu.

inkar

1. Bir şeyin varlığını kabul etmeme, yok sayma, yadsıma.
2. Yaptığını, söylediğini, tanık olduğunu saklama, gizleme, yadsıma.
3. Kabul etmeme, tanımama.
4. Bk. değilleme
5. Bk. değilleyici
6. Bk. yanlışlama
7. Yadsıma. ~ etmek: yadsımak.
8. Bilmeme, tanımama. Yaptığını ve söylediğini gizleme. (Osmanlıca'da yazılışı: inkâr)
9. Abnegation.
10. Denial.

Türetilmiş Kelimeler (bis)