ibtidaı ne demek?

1. Başlangıca ait, en önce olarak. İlk, evvela. (Osmanlıca'da yazılışı: ibtidaî)

ibtida

1. Baş taraf. Evvel. Başlangıç. En önce, başta.
2. Benzeri olmayan bir şey yaratmak. (Bak: İbda')

ibtida ı hariç

1. Bk. hariç medresesi

Türetilmiş Kelimeler (bis)