huy ne demek?
- İnsanın yaradılış ve ruh özelliklerinin bütünü, mizaç, tabiat
Can çıktıktan sonra da huy, adamı kolay kolay terk etmiyor.
R. N. Güntekin - İçgüdü durumunu almış alışkanlık.
Bu günden sonra geceleri dolaşma huyu edindim.
R. Mağden - Mizaç.
- Boş ve hali olmak.
- İçgüdü durumuna dönüşen alışkı, bk. yaradılış.
Character.- Temper.
- Nature.
- Vein.
- Habit.
- Temperament.
- Blood.
- Cheer.
- Constitution.
- Humor.
- Humour.
- Kidney.
- Custom.
- Disposition.
- Make-up.
- Bad habit.
- Obstinacy.
- Natural tendency.
- Grain.
- Mental disposition.
- Second nature.
- Spirit.
- Trick.
huy canın altındadır
- Doğuştan gelen özellikler değiştirilemez.
huy edinmek
- (bir şeyi) alışkanlık durumuna getirmek.
- Bir davranışı alışkanlık durumuna getirmek: Zaten son zamanlarda önüne gelen her şeyi tekmelemeyi huy edinmişti. -E. Şafak.
- To form the habit of.