hatib ne demek?
Kökeni: Arapça
- Cemaate, topluluğa karşı güzel söz söyleyen kimse.
- Güzel, düzgün konuşan kimse.
- Hitap eden, söz söyleyen.
- Sahabe isimlerindendir.
- Camide hutbe okuyan.
hatibane
- Güzel ve akıcı söz söyleyenlere yakışırcasına.
- Nutuk atarcasına.
- Hatibcesine.
hatia
- hatîa ; günah; kabahat; suç; yanlış; yanlışlık