hargele ne demek?

1. Eşek sür--uşu--.

eşek

1. Atgillerden, uzun kulaklı binek ve hizmet hayvanı, merkep, karakaçan (Equus asinus).
2. Kaba, yeteneksiz, inatçı kimse.
3. Odun kesmek için kullanılan üç veya dört ayaklı sehpa.
4. Duvar örme, sıva yapma vb. işlerde kullanılan dört ayaklı sehpa.
5. Bk. evcil Afrika eşeği
6. Asinine.
7. Cabbagehead.
8. Donkey.
9. Neddy.

hargah

1. Otağ. Büyük çadır. (Osmanlıca'da yazılışı: hargâh)

hargar

1. Hakaret eden, hakaret edici.

Türetilmiş Kelimeler (bis)