galibe ne demek?
Kökeni: Arapça
- Üstün gelen, yenen; önde gelen.
- (bkz. galib)
galib
- 1757-1798 yıllan arasında yaşamış, meşhur divan şairlerinden, Şeyh Galip'in adı.
- Güçlü kuvvetli, kudretli, hükmeden.
- Üstün baskın.
- Galebe çalan, muzaffer, yenen.
- Mağlup eden, ekser.
galiben
- Ekseriya. Çok zaman. Üstün olarak. Tahmin olduğu üzere.
galib
- 1757-1798 yıllan arasında yaşamış, meşhur divan şairlerinden, Şeyh Galip'in adı.
- Güçlü kuvvetli, kudretli, hükmeden.
- Üstün baskın.
- Galebe çalan, muzaffer, yenen.
- Mağlup eden, ekser.