fitne ne demek?

Kökeni: Arapça

  1. Karışıklık, kargaşa, fesat.
  2. Fitneci, ara bozucu.

    Fitneci kadın.

  3. Sınama, deneme, maddi ve manevi sıkıntı, üzüntü, bela ve felaketle imtihan etme.
  4. Dini, sosyal ve siyasi kargaşa.
  5. İnanç uğruna maruz kalınan ağır işkence.
  6. İnsanın akıl ve kalbini doğrudan doğruya, hak ve hakikatten saptıracak şey.
  7. (en)Strife (caused by sb not actually involved in it.
  8. (en)Cabal.
  9. (en)Instigation.
  10. (en)Disorder.
  11. (en)Sedition.
  12. (en)Mischief-making.
  13. (en)Factious.
  14. (en)Factional.
  15. (en)Discard.
  16. (en)Dissension.

fitne çıkarmak

  1. Kargaşa, bozgunculuk, kavga, ihtilal, isyan, anarşi, bölücülük meydana getirmek, fesatlık yapmak. "Fitne çıkarmak, adam öldürmekten daha kötüdür." [Bakara 191]

fitne fücur

  1. Fitne çıkaran (kimse).
  2. (en)Mischief-maker, instigator, intriguer.

Türetilmiş Kelimeler (bis)

fitne çıkarmakfitne fücurfitne kumkumasıfitne sokmakfitneamizfitnecifitneci kimsefitnecihanfitnecilikfitnecufitnatfitfit as a fiddlefit bothfit forfit for a king
Yorumunuzu ve bilginizi paylaşın