füsunkar ne demek?
Kökeni: Farsça
- Büyüleyici, cezb ve celbedici.
- Osmanlıca'da yazılışı: füsunkâr.
- Sihirli, büyülü, efsunlu.
- Sihirbaz, büyücü.
- Büyüleyici.
- Hayranlık verici.
füsun
- Efsun.
- Büyü.
- Hayret verici derecede güzel.
- Sihir.
- Şaşırtıcı, hayret verici ve kendine cezbedici bir güzellik.
- Delight.
- Büyü.
- Afsun.
- Magic sihir.
füsunger
- Sihirbaz.