eysan ne demek?

1. Bk. eysen

eysen

1. [ebsan, eysan, iğsen, iysan] : Kağnıda ön ve arka tekerleri birbirine bağlayan demir dingil. (Kadıobası *Güdül -Ankara; Gedikli *Şarkikaraağaç -Isparta) [ebsan] : (Seydiköy -Kütahya) [eysan] : (Garibçe, Meyvebükü *Güdül -Ankara) [iğsen] : (Apsarı *Aksaray -Niğde) [iysan] : (Yurtbeyi *Çankaya -Ankara)

eysar

1. Çadır eteğini kazığa bağlamakta kullanılan kısa ipler.

eys

1. Varlık. Vücud. Mevcud.

Türetilmiş Kelimeler (bis)