estetçilik ne demek?
- Sanat ve şiiri eski ve ilk şekline götürmeyi ileri süren bir Anglo - Sakson çığırı.
- Esthétisme
estet
- Güzeli en üstün, en yüce değer sayan kişi.
- Aesthete [Brit.], esthete.
estetik
- Sanat değeri olan
- Kusurlu bir organı düzeltmek veya güzelleştirmek amacıyla uygulanan (yöntemler).
- Sanatsal yaratının genel yasalarıyla sanatta ve hayatta güzelliğin kuramsal bilimi, güzel duyu, bedii, bediiyat
- Güzellik duygusu ile ilgili olan.
- Güzellik duygusuna uygun olan.
- Güzelliği ve güzelliğin insan belleğindeki ve duygularındaki etkilerini konu olarak ele alan felsefe kolu, güzel duyu.
- Bk. güzelduyu
- Aesthetic.
- Aesthetical.
- Plastic.