enis ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Alışılmış, kendisi ile ülfet edilmiş olan.
2. Cana yakın kimse.
3. Yar, sevgili.
4. Dost, arkadaş.

enisan

1. Boş ve manasız yalan söz.

enise

1. Ünsiyet edilmiş olan.
2. Dost, arkadaş; yar, sevgili.
3. (bkz. enis)
4. Ateş, nar, od.

Türetilmiş Kelimeler (bis)