efl ne demek?

  1. Gurub etmek, batmak.

gurub

  1. Bk. batma
  2. Bk. batmak
  3. Bk. gün batması
  4. Batma, batış. Batıda görünmez olma. Gözden kaybolmak.

eflah

  1. Talep ettiği şeye, arzusuna vasıl olan.
  2. Çok felah bulan, kurtulan, selamete çıkan.

eflak

  1. Bahtlar, talihler, kaderler.
  2. Osmanlıca'da yazılışı: eflâk.
  3. Gökler.
  4. Semalar, felekler, yükler, küreler, zamanlar.
  5. Osmanlı İmparatorluğu zamanında, Romanya'yı meydana getiren asıl ülke.
  6. Dünyalar, alemler, asumanlar.
  7. (en)Wallachia.

Türetilmiş Kelimeler (bis)

eflaheflakeflak eyaletieflakaneflake ser çekmekeflakieflaklareflaleflanieflarusEFef emission factor enrichment factoref freni ikaz şalteriefaefa çeken esrarkeş
Yorumunuzu ve bilginizi paylaşın