ebrar ne demek?
Kökeni: Arapça
- İyiler, dindarlar, özü sözü doğru olanlar.
- Özü sözü doğru olanlar, hamiyetliler.
- Osmanlıca'da yazılışı: ebrâr.
- Sadık kimseler.
- Hayır sahipleri.
ebrarı ümmet
- Ümmetin iyileri. Hayırlıları. (Osmanlıca'da yazılışı: ebrâr-ı ümmet)
ebra
- Birden bire ölme.
- Ürkme, kaçma.