ebkem ne demek?
- Dilsiz ve konuşamayan.
dilsiz
- Konuşma engelli, konuşamayan, ahraz.
- Ses çıkarmayan, sessiz olan (kimse).
- Sarayda hazine, kiler ve seferli koğuşlarında üçer, dörder tane bulunan ve sürekli olarak padişahın kapısında nöbet tutan sağır vedilsiz kimse.
Mute.
Dumb.
Voiceless.
Speechless.
Inarticulate.
Silent.
Taciturn.
ebkem ü lal
- Cevapsız bırakmak. Susmak. Dilsiz gibi sükut etmek. (Osmanlıca'da yazılışı: ebkem ü lâl)
ebkemı
- Dilsizlik, dili olmamak. (Osmanlıca'da yazılışı: ebkemî)