disruption ne demek?
- Kesilme, bozulma, parçalanma
- İşleyişini durdurma
- Karışıklığa itme
disrupting
- Boz(mak)
- [disrupt] dağıtmak, parçalamak, dağılmak, parçalanmak, ayırmak; yarmak, bozmak, bozulmak; karışıklığa itmek
disruptive
- Bozucu, yıkıcı
- Karışıklığa sebebiyet veren
- Ezber bozan
- Yenilikçi
- Kargaşaya yol açan
- Rahatsız edici
- İşleri aksatan
- Parçalayıcı