disobedient ne demek?
- İtaatsiz
- Serkeş, asi
- Söz dinlemez
- Ters, aksi
- Tutarsız
itaatsiz
- Söz dinlemez, buyruk dinlemez, kendi başına buyruk olan (kimse).
- Disobedient.
- Contumacious.
- Insubordinate.
disobediently
- Başına buyruk bir şekilde
- Asi bir şekilde
- Kafa tutarak, laf dinlemeyerek
- İtaatsiz bir şekilde
disobedience
- İtaatsizlik, baş kaldırma
- Direniş, asilik, serkeşlik