dikleniş ne demek?

1. Kafa tutma, efeleni?

kafa

1. İnsan başı, ser.
2. Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü.
3. Bellek.
4. Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu.
5. Mekanik bir bütünün parçası.
6. Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin, bellek
7. Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet
8. Elektrik ya da akustik dalgaları saptayan ya da okuyan, özellikle ses aygıtlarında, mıknatıslı görüntü aygıtlarında ses ve görüntüyü saptama ve okuma işini gerçekleştiren değiştirgeç.
9. Bk. baş
10. Yumuşak kuru ot. (Osmanlıca'da yazılışı: kaf'a)

diklenme

1. Diklenmek işi veya durumu.

diklenmek

1. Birine karşı ters bir davranışta bulunmak, karşı gelmek, kafa tutmak.
2. To stand erect.
3. To become steep.
4. To be obdurate.
5. To get stubborn.

Türetilmiş Kelimeler (bis)