defekat ne demek?
- Dışkı çıkartmak.
- Defecate.
dışkı
- Sindirim sonunda anüs yoluyla dışarıya atılan besin artığı, kazurat.
- Sindirim kanalından dışarı atılan besin artıkları.
- Sindirim kanalının sonundan dışarı atılan, sindirilmemiş madde veya artık.
- Sindirim kanalından dışarı atılan besin artıkları, feçes, gaita.
- Faeces.
- Excrement.
- Faecal matter.
- Rejection.
- Dejection.
- Feces.
defekasyon
- Dışkının dışarı atılması.
- Dışkılama
- Dışkılama.
- Defecation.
- Defecation Dgr.: anat.
- Defecatio.
defekt
- Eksiklik
- Kusur
- Şekil bozukluğu
- Biçim bozukluğu.
- Kusur.
- Eksiklik, kusur, kısmi sakatlık.
- Defect.