dönüşlü adıl ne demek?

1. (Derleme.. özlük zamiri, öze dönüşlü zamir, dönüşlü zamir) Kişi kavramını pekiştirerek belirten adıl. Türkçede bu kavram kendi sözcüğüyle sağlanır: Ben kendim istedim; Kendisi bilir; Sen kendini düşünmelisin örneklerinde olduğu gibi.dönüşlü adılın çekimi: 1. K.T. kendim 1. K.Ç. kendimiz. 2. K.T. kendin 2. K.Ç. kendiniz. 3. K.T. kendi, kendisi 3. K.Ç. kendileri
2. Reflexive pronom.
3. Pronom réfléchi

dönüşlü çatı

1. Fiildeki kavramın özneye döndüğünü bildiren çatı. Türkçede bu çatı çoğu kez -n-, bazen de -l- veya -ş- çatı ekleriyle kurulur: Sevinmek (sev-in-mek), yorulmak (yor-ul-mak) gibi.
2. (Derleme.,dönüşlü çatılı fiil, öze dönüşlü, edingen fiil) Eylemdeki kavramın özneye döndüğünü bildiren çatı. Türkçede bu çatı çok defa -n-, bazen de -l- veya -ş- çatı ekleriyle kurulur: Sevinmek (sev-i-n-mek) , taranmak (tara-n-mak) , dayanmak (daya-n-mak) , soyunmak (soy-u-n-mak) , giyinmek (giy-i-n-mek) , çekinmek (çek-i-n-mek) , yorulmak (yor-ul-mak) , yanılmak (yan-ı-l-mak) , alışmak (al-ı-ş-mak) , gelişmek (gel-i-ş-mek) vb.
3. Reflexive.
4. Voix réfléchie, pronominal

dönüşlü denge

1. Araçta, yerde ve sınırlı dayanak yüzeyi üstünde dönüşleri de kapsayan yürüme.
2. Blance walking with turning.
3. Progression avec conversion

adıl

1. Adsı, içlem, adınsı, adcıl
2. Zamir
3. Kişi, özlük, gösterme, soru ve belirsizlik kavramları vererek, varlıkların yerini tutan sözcük: Ben, sen, o, biz, siz, onlar; kendim, kendin, kendi (kendisi) , kendimiz, kendiniz, kendileri; bu (bunlar) , şu (şunlar) , o (onlar) ; kim (kimi, kime, kimde, kimden, kimin) ; ne (neyi, neye, nede, neden, neyin) ; biri, birisi, birbiri vb.
4. Pronoun.
5. Pronom

Türetilmiş Kelimeler (bis)