cenab ne demek?
Kökeni: Arapça
- Hazret, manevi büyüklük, onurluluk.
- (C.: Ecnibe) Evin etrafı, çevresi.
- Büyük, şerefli, hürmetli.
- Bk. Cenap
cenap
- Allah, peygamber ve bazı tarikat büyüklerine ait isim ve sıfatların başına eklenerek “hazret” manasında kullanılan saygı sözü
- Saygı, onur ve büyüklük anlamıyla kullanılan bir söz
- Şeref, onur ve büyüklük terimi olarak kullanılır.
- Manevi büyüklük, onur.
- Sarayın ve evin avlusu, çevresi, bina olmayan yerleri.
- Majesty, excellency.
cenabet
- Cünüp
- Pis, kötü, hoşlanılmayan (kimse veya şey)
- Cünüp olma durumu.
- Pis. Gusletmesi lazım gelen kimse.
- Impure.
- Unclean.
- Damn.
- Bloody.
cenabı erhamürrahimin
- Merhametlilerin en merhametlisi (Allah)