cabir ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Allah'ın hükümlerini uygulamada güç kullanan.
2. Osmanlıca'da yazılışı: câbir.
3. Cebredici, zorla yaptıran.
4. Şefkatsiz, merhametsiz.
5. Aziz ve kuvvetli olan.
6. Zorlayan, cebreden.
7. Galip gelen.

cabire

1. Çalışan, çaba gösteren.
2. Kudretli, galip, üstün.
3. Bir kadın adı.
4. Bkz. cabir.

cabirülensarı

1. Cabir Bin Abdullah El-Ensari (R.A.) da denir. Meşhur sahabelerdendir. Bizzat Resul-i Ekrem'den (A.S.M.) ilim ve feyiz almış ve zamanında Medine-i Münevvere'nin müft--uşu-- olmuştur. En çok hadis rivayetiyle meşhur olan altı sahabeden biridir. 1540 hadis rivayet etmiştir. 19 gazada hazır bulunmuştur. Hicri 73 tarihinde 94 yaşında Medine-i Münevvere'de vefat etmiştir. Akabe biatinde bulunan 70 Ensar'dan Medine'de en son vefat eden bu zattır. (Osmanlıca'da yazılışı: câbir-ül-ensarî)

Türetilmiş Kelimeler (bis)