blabber ne demek?
- Kafa ütülemek
- Gevezelik etmek
- Boşboğaz kimse
kafa
- İnsan başı, ser.
- Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü.
- Bellek.
- Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu.
- Mekanik bir bütünün parçası.
- Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin, bellek
- Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet
- Elektrik ya da akustik dalgaları saptayan ya da okuyan, özellikle ses aygıtlarında, mıknatıslı görüntü aygıtlarında ses ve görüntüyü saptama ve okuma işini gerçekleştiren değiştirgeç.
- Bk. baş
- Yumuşak kuru ot. (Osmanlıca'da yazılışı: kaf'a)
blabbermouth
- Konuşkan
- Çok konuşan
- Dedikoducu
- Boşboğaz
blabbermouthed
- Geveze