bizatihi şey ne demek?

1. Bk. kendinde şey

kendinde şey

1. Bilen özneden, bilinçten bağımsız olarak kendi başına var olan, deneyin ötesinde bulunan şey. Bu anlamda: 1- (Aristoteles'te ve skolastik felsefede) -> Tözle eşanlamlı. 2- (Kant'ta) -> Noumenon'la eşanlamlı, düşünceden bağımsız olarak var olan. Bize verilmiş olan, şeyin yalnızca görünüşüdür,kendinde şey bilinemez kalır. 3- (Hegel' de) Eytişimsel sürecin açılmamış olan temel aşaması. 4- (Görüngü-bilimde) Düşüncenin, bilincin bağlılaşık kavramı. Bilinç her zaman, bir şeyin bilincidir.
2. Thing in itself.
3. Chose en soi

bizatihi

1. Bkz. kendinde
2. Kendiliğinden, kendinden, özünden, kendisi
3. Özü itibariyle
4. Kendi kendine, aslında, kendiliğinden, esasında, kendisi, yalnızca zatından, aslından. (Osmanlıca'da yazılışı: bizâtihi)
5. In and of itself.

biza

1. Birisine kaba muamelede bulunma.

şey

1. Madde, eşya, söz, olay, iş, durum vb.nin yerine kullanılan, genellikle belirsiz anlamda söylenen bir söz. Kararsızlık ifade biçimi.
2. Nesne, madde
3. Kararsızlık durumunda muhtelif sorulara cevap için tercih edilen bir ifade biçimi.
4. (Günlük dilde) Herhangi bir düşünce konusunu göstermeğe yarayan belirsiz terim. (Felsefede) 1- Düşünen bilincin konusu olabilen, gerçekte var olmayıp da yalnızca düşünülmüş olan herşey. Bu anlamda: düşünce nesnesi = ens rationis. 2- Kişiye karşıt olarak: Bilinçten yoksun varlık. 3- Gerçek olan, bilincin dışında, kendi başına var olan tek nesne (ens reale). Böyle bir var olan, tek nesne olarak niteliklerin taşıyıcısı töz diye de anlaşılır. 4- Duyularla kavranabilen cisimsel nesne.
5. Bk. nesne
6. Stuff.
7. Object.
8. Matter.
9. Article.
10. Affair.

Türetilmiş Kelimeler (bis)