bahadır ne demek?
Kökeni: Farsça
- Savaşlarda gücü ve yılmazlığıyla üstünlük kazanan veya yiğitlik gösteren kimse, batur.
- Timur soyundan Hindistan'da hükümdarlık yapmış Türk lider.
- Yiğit, kahraman, batır, bağatur.
- Kahraman, cesur.
- Dilaver, cengaver.
- Brave.
- Gallant.
- Valiant.
bahadırane
- Yiğitçesine, kahramana yakışır surette.
bahadırhan
- Güce ve kuvvete hükmeden, güçlü, yılmaz kimse.
- Kahraman hükümdar, cesur padişah.
- Bahadır-han.
- (bkz. bahadır)