bı zeban ne demek?

1. Bk. dilsiz

dilsiz

1. Konuşma engelli, konuşamayan, ahraz.
2. Ses çıkarmayan, sessiz olan (kimse).
3. Sarayda hazine, kiler ve seferli koğuşlarında üçer, dörder tane bulunan ve sürekli olarak padişahın kapısında nöbet tutan sağır vedilsiz kimse.
4. Mute.
5. Dumb.
6. Voiceless.
7. Speechless.
8. Inarticulate.
9. Silent.
10. Taciturn.

bı

1. Kelimenin başına getirilerek o kelime menfi yapılır.Misalleri için, "BİA" kelimesinden sonraki kelimelere bakınız. (Osmanlıca'da yazılışı: bî)

bıab

1. Susuz, kuru. (Osmanlıca'da yazılışı: bî-ab)

zeban

1. Dil (I).

Türetilmiş Kelimeler (bis)