ana kollektör ne demek?

1. Main sewer

main

1. Ana, asıl
2. Büyük, temel
3. Deniz, okyanus
4. Horoz dövüşü
5. Zor, kuvvet
6. Eşkenar dörtgen.
7. Saf, akar su.
8. The great sea, as distinguished from an arm, bay, etc.
9. The high sea; the ocean.
10. The continent, as distinguished from an island; the mainland.

ana

1. Çocuğu olan kadın, anne
2. Yavrusu olan dişi hayvan.
3. Dinî bakımdan aziz tanınan bazı kadınlara verilen saygı unvanı.
4. Yaşlı kadınlara saygılı bir seslenme sözü.
5. Velinimet.
6. Alacağın veya borcun, faizin dışında olan bölümü.
7. Temel, asıl, esas
8. Çizgilerden herhangi birini anlatan kelimeye sıfat olarak geldiğinde o çizginin, belirli bir kural altında hareket ederek bir yüzey oluşturmaya yaradığını anlatır.
9. (Ani. C.) Gece yarısı vakitleri. (Osmanlıca'da yazılışı: ânâ)
10. (İnv. C.) Nahiyeler, taraflar. (Osmanlıca'da yazılışı: a'nâ)

ana akça

1. Sermâye (bk. baş-akça).

kollektör

1. Bk. toplayıcı
2. Bk. birleşme borusu

Türetilmiş Kelimeler (bis)