abal ne demek?
- Dağ kili.
- Develer. (Osmanlıca'da yazılışı: âbal)
dağ
- Yer kabuğunun çıkıntılı, yüksek, eğimli yamaçlarıyla çevresine hâkim ve oldukça geniş bir alana yayılan bölümleri.
- Kızgın bir demirle vurulan damga, nişan.
- İyileştirmek için vücudun hastalıklı bölümünde kızgın bir araçla yapılan yanık.
- Büyük üzüntü, acı
- Yerkabuğunun çıkıntılı, yüksek; eğimli yamaçlarıyla çevresine egemen ve oldukça geniş bir alana yayılan bölümlerine verilen ad.
- Çevresindeki araziye göre çok yüksek olan toprak, kaya veya kumdan tepe.
- Orman.
- Mountain.
- Montane.
- Mount.
abalabut
- Perişan, pejmürde.
abalamak
- Bir kimseye yeni bir elbise giydirip, kuşatmak.
- Çocuğun emekleyerek, yürümeye başlaması.
- Çabalamak.
- Korkmak.