şenaat ne demek?

Kökeni: Arapça

1. İğrençlik, kötülük, alçaklık

   Bir müsteşarı elinde bulundurmak için her türlü şenaate katlanabileceğine inanmıyordu.

   P. Safa

2. Atrocity.
3. Felony.
4. Infamy.

şenal

1. (bkz. şen)

şenalp

1. neşeli, canlı yiğit

Türetilmiş Kelimeler (bis)