özgül bağışıklık ne demek?

1. Kazanılmış bağışıklık.
2. Acquired immunity.

kazanılmış

1. Bkz. akiz, edinsel
2. Genetik olmayan ve doğumdan sonra organizmanın dışındaki etkiler sonucunda ortaya çıkan.
3. Doğuştan olmayıp sonradan oluşan, sonradan kazanılan, sonradan edinilmiş, edinsel.
4. Acquired.
5. Vested.

özgül

1. Halis gül, gülün en iyisi.
2. Bir türle ilgili, bir türe ilişkin.
3. Specific.

özgül ağırlık

1. Bir cismin 1 cm³ hacmindeki parçasının ağırlığı.
2. Bir özdeğin verilen bir oylumdaki kütlesinin, aynı oylumlu 4°C'daki suyun kütlesine oranı.
3. Belirli sıcaklık ve basınç altında, bir özdeğin 1 cm. küpünün ağırlığı.
4. Bir maddenin hacim ağırlığının, standart olarak alınan başka bir maddenin aynı hacminin ağırlığına oranı, dansite.
5. Specific gravity.
6. Density.
7. Specific weight.
8. Poids spécifique

bağışıklık

1. Muafiyet.
2. Bazı mikroplara karşı aşı veya doğal yolla kazanılmış direnç durumu.
3. Belirli bir mikroorganizmaya karşı vücudun direncidir. Aktif ve pasif olmak üzere iki tip bağışıklık (immünite) vardır. Aktif immünite, hastalığın, çok hafif de olsa, bizzat geçirilmesiyle oluşur. Hastalığa neden olan organizmalar, vücutta antikor reaksiyonları uyandırırlar ve bu reaksiyonlar, bazı vakalarda, hayat boyu devam eder. Pasif immünite ise, antikor reaksiyonu uyandırıcak nitelikte, fakat kuvveti azaltılmış veya değiştirilmiş olan mikropların vücuda aşılanmasıyla oluşur.
4. Bir organizmada, mikroorganizmalara ve bunların meydana getirdiği maddelere karşı meydana getirilen ve normal olmayan şartlara karşı koymayı sağlayan doğal ya da sonradan kazanılmış bir direnç, immünite.
5. Bağışık olma durumu.
6. Kimi mikroplara karşı aşılanma ya da doğal yolla direnç kazanma durumu.
7. Çözeltideki metal yükünleri etkinliğinin, seçilen bir değerin üzerine çıkmasının, metal potansiyelinin yeterince eksi yapılarak engellenmesi.
8. Vücuda giren yabancı maddelere karşı doğal ve kazanılmış olarak organizmanın bütün genel ve özel savunma sistemleriyle karşı koyması, direnç göstermesi ve yok etme yeteneği, immünite.
9. Vücudun infeksiyöz hastalık etkenine karşı dirençli olması durumu, immünite.
10. Immunity.

Türetilmiş Kelimeler (bis)