çavuş ne demek?
- Osmanlı devleti teşkilatında çeşitli hizmetler yapan görevli.
- Osmanlı ordusunda üst komutanların buyruklarını ast komutanlara ulaştıran görevli.
- Bir işin veya işçilerin başında bulunan ve onları yöneten sorumlu kimse.
O döver, ne olacak babası belediye çavuşu imiş.
P. Safa - Onbaşıdan sonra gelen ve görevi manga komutanlığı olan erbaş.
Kadanaların birinin üstünde bir topçu çavuşu oturuyor.
R. H. Karay - Askerî okullarda sınıf başkanı.
İki ay içinde üstünlüğünü tanıtarak sınıfının çavuşu olmuştur.
F. R. Atay - Osmanlı devlet örgütlerinde türlü hizmetler yapan görevlilere verilen san.
- Vaktiyle divanlarda hükümdarların hizmetinde bulunan yaver veya muhzır gibi subaylara denilirdi. Tanzimattan evvelki Osmanlı saray teşkilatında çavuşlar, padişahın yaverleri ve çavuşbaşı mabeyn müşiri idi.
- Askerde bir rütbe.
- Yabancılara yol gösteren rehber, kılavuz.
- Verilen bir kararı yüksek sesle halka bildiren kimse, münadi.
- Sergeant.
- Noncom.
- Non-commissioned officer.
- Noncommissioned officer.
- Guard.
- Head man.
çavuş görevindeki onbaşı
- Lance sergeant.
çavuş ı büzürg
- Bk. başçavuş